van de Volkskrant
van de Volkskrant |
De kracht van koffiedaten
Als paddenstoelen schieten de zogeheten Open Coffee Clubs uit de grond. Mensen die elkaar ontmoeten via netwerksite LinkedIn en op regelmatige basis samen koffie drinken. Eens per week, per twee weken, eens per maand, op een vaste plek of juist niet – elke afdeling doet het weer anders.
'Ben jij dat?'
In cultureel centrum het Paleis in Groningen is het lekker druk op de eerste woensdag van februari. Gemêleerd gezelschap, ongedwongen sfeertje. Handen worden geschud, kaartjes uitgedeeld. Mensen blijken elkaar van naam te kennen, van gezicht of omdat iemand anders het wel eens over ze had. ‘Oh joh, ben jij dat? Ik heb jou laatst nog gegoogled!’
Nee, masseur John Molenaar kan geen lange lijst van klanten oplepelen die hij eraan te danken heeft. Toch is hij vaste gast op de Open Coffee. Want: ‘Het is ook gewoon leuk. Ik ontmoet veel leuke mensen.’
Juist dat gebrek aan verwachtingen is de kracht, denkt directeur Anton Scheepstra van uitgeverij Passage. De meeste netwerkbijeenkomsten draaien rond in dezelfde kringetjes. ‘Hier kom ik juist mensen tegen die niet in de boeken zitten. Levert het zakelijk iets op, dan is het mooi. Maar het hoeft niet.’
Ruimere blik
Er is geen scoringsdrang, zegt communicatiedeskundige Jan Boon. Volgens hem is dit het nieuwe netwerken: contact leggen via LinkedIn en mensen hier fysiek ontmoeten – of andersom. ‘90 procent van deze mensen had ik anders nooit ontmoet. De valkuil én kracht van deze bijeenkomst is dat je mensen tegenkomt aan wie je zakelijk helemaal niks hebt.’
En juist dát verruimt je blik. Een kennis van Anton Scheepstra zoekt een baan. ‘Ik stuur hem hier zeker heen. Je weet nooit hoe een koe een haas vangt.’ Zelf sprak de uitgever net nog met iemand die evenementen voor latino’s organiseert. ‘Hier in Groningen! Geweldig toch?’
Sneeuwbal-effect
In Utrecht dronk een groepje georganiseerd koffie, zo kwam Peter Rozema – directeur van een HRM-bureau – ter ore. Dat kan hier ook, dacht hij en startte een groepje op LinkedIn. Diezelfde middag had hij veertig leden. Andere steden volgden snel. En dorpen. Coevorden heeft er eentje. Lemmer ook. En er is een Open Coffee Bollenstreek. Open Coffee is een sneeuwbal. Mensen hoppen van Open Coffee naar Open Coffee om hun werkterrein te verleggen en ook contacten op te doen in buurgemeenten.
Het geheim? ‘Het is er de tijd voor’, denkt Rozema. ‘Het wordt steeds normaler voor bedrijven om iemand in te huren voor een bepaald project. Veel flexibeler. In die trend van meer freelancers past de Open Coffee Club. Het combineert virtueel met fysiek.’
Open is het sleutelwoord. ‘Vroeger had je de gilden. Je hebt natuurlijk vakverenigingen en business clubs. Maar daarvoor moet je altijd ergens bij horen. Er wordt altijd een bepaalde vlag aan gehangen. Hier niet.’
Wekelijks of maandelijks
Het tijdstip zal ook helpen. Mensen die hun eigen tijd indelen, kunnen makkelijker een ochtend vrijhouden dan een middag- of avond. ‘Leeuwarden begon op vrijdagmiddag. Dat liep totaal niet. Nu zitten zij ook op de ochtend. ’s Ochtends zijn mensen nog fris. Aan het eind van de middag zijn er al zo veel andere verplichtingen. Oh ja, en je moet het ook niet te vaak doen. Een keer per maand is precies goed.’
Daar zijn de meningen over verdeeld. Breda ‘koffiet’ maar liefst elke week. Eind januari ging de hele club voor een dagje naar Parijs. Voor de leuk, en voor een ontmoeting met de Parijse koffieklanten.
Nieuwe klant
Breda houdt de koffieborrel steeds op dezelfde locatie. Rozema zoekt bewust steeds een andere plek uit. Leuk voor de leden, maar ook voor de horeca. Het Paleis bijvoorbeeld is een creatieve woon- en werkplek waar ook vergaderruimte wordt verhuurd. Onder die koffiedrinkers kan zo maar eens een nieuwe klant zitten. Er wordt niks gehuurd – iedereen betaalt gewoon z’n eigen koffie. Wel kondigt Rozema even aan dat er een grote groep komt. De plek moet natuurlijk groot genoeg zijn.
Ouwehoeren
Ondertussen vloeit de koffie rijkelijk in het Paleis. Er wordt druk gelachen en gebabbeld. Volgens uitgever Anton Scheepstra onderschatten veel mensen de waarde van ouwehoeren. ‘Wie alleen werkt, moet oppassen. Voor je het weet, zit je de hele dag alleen op je kantoor.’
Ook fijn, zegt ‘communicatietijger’ Monique Damen: ‘Als kleine zelfstandige moet je een hoop regelen. Het is mooi om aan anderen te kunnen vragen: hoe doe jij dat? Heb jij een pensioen? Dat werkt beter dan een verzekeraar bellen. Zo krijg je eerlijke informatie.’
Damen is voor het eerst op een Open Coffee. Als de koffieklanten vriendelijk wordt verzocht de ruimte te verlaten omdat de zaal nodig is, is ze nog druk in gesprek. ‘Ik kom zeker weer eens. Maar nu eerst aan het werk.’
iRdv - 2010
